DZIEŃ ŚWIĘTY ŚWIĘCIĆ

Dzień Pański upłynął nam pod patronatem Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Chrzciciela (zwanego również JEROZOLIMSKIM).

Po  porannej Mszy Świętej i obfitym śniadaniu wyruszyliśmy na pielgrzymowanie do Ain Karem - miejsca:

- Nawiedzenia św. Elżbiety

- Narodzenia św. Jana Chrzciciela

- Odosobnienia św. Jana przed rozpoczęciem swojej działalności

Jak widać - było co zwiedzać!

Zaczęliśmy od Pustelni św. Jana Chrzciciela, gdzie przywitał i ugościł nas spotkany dzień wcześniej o. Franciszek  (o którym to wczoraj wspominała Agata).

W drodze do Pustelni

A tu już na miejscu :)

Michał z patronem swojej parafii - św. Janem Jerozolimskim (zwanym również Chrzcicielem... albo odwrotnie...)

Po zwiedzeniu małego klasztoru zasiedliśmy wspólnie do stołu, na którym znalazło się tyle dobroci, że nie byliśmy w stanie ich przejść (a z taką ilością głodomorów o to naprawdę niełatwo!). Obok wielu smakołyków od ojca Franciszka, znalazły się też własnoręcznie zebrane przez Mikołaja winogrona!

Mikołaj z winogronami, które sam zbierał!

Nasz bogato zastawiony stół, a na nim - m.in. zebrane przez Mikołaja winogrona ;)

Te winogrona... Widzicie je? A wiecie kto je zbierał?

Obiad przerodził się w chyba najweselszy - jak do tej pory - moment naszego wyjazdu. Śmiechom nie było końca, a rozkręcona karuzela śmiechu była nie do zatrzymania.

Oprócz radosnego nastroju i żartów znalazło się też trochę miejsca na poważniejsze przemyślenia i kontemplację Opatrzności Bożej.

Mając w pamięci dzisiejszą Ewangelię, w której Jezus rozmnaża chleb i ryby dla 5000 mężczyzn zwróciliśmy uwagę na to, że idąc do Pustelni nie mieliśmy praktycznie nic do jedzenia i nie wiedzieliśmy też, gdzie moglibyśmy coś kupić, po czym ojciec Franciszek zupełnie niespodziewanie zaprosił nas na obiad, po którym zostało trochę ułomków i puszka ryb.
Przypadek? Nie sądzimy :)

Ojciec Franciszek opowiada nam o Pustelni

W dalszą drogę (przy nieocenionej pomocy o. Franciszka!) udaliśmy się do centrum Ain Karen, żeby zwiedzić kościół Nawiedzenia św. Elżbiety. Na miejscu znalazła się dłuższa chwila na modlitwę w ciszy, którą zakończyliśmy wspólnym odśpiewaniem pieśni Magnificat.

Pieśń Magnificat w kościele pw. Nawiedzenia św. Elżbiety

Ostatnim punktem dzisiejszego pielgrzymowania był kościół św. Jana Chrzciciela (zwanego również  - przypominam - JEROZOLIMSKIM), który niestety był już zamknięty, więc mogliśmy podziwiać tylko jego okazałą bramę i elewację :(

Kościół św. Jana Jerozolimskiego

Na poprawę humorów poszliśmy wspólnie na lody (lub czekoladę) i w dobrych humorach ruszyliśmy w drogę powrotną.

Pod koniec dnia sprawdziliśmy licznik w aplikacji Marleny i naszym oczom ukazała się zawrotna -  jak na panujące warunki - liczba 19,5km! Tyle właśnie udało nam się dzisiaj przejść, dlatego z czystym sumieniem możemy zaliczyć dzisiejszą niedzielę do udanych i udać się myślami do poniedziałku, w którym czeka nas powrót do bramy i krat w oknach... Ale o tym zapewne jutro :)

Ekipa w drodze powrotnej

Michał